Σύμφωνα με το άρθρο 31 του Νόμου 2238/1994 στις επιχειρήσεις που τα κέρδη προσδιορίζονται λογιστικά (έσοδα μείον έξοδα) , εκπίπτουν από τα μικτά τους κέρδη, τα έξοδα μισθοδοσίας και αμοιβών προσωπικού εφόσον:
Έχουν καταβληθεί ή βεβαιωθεί οι ασφαλιστικές εισφορές υπέρ του Ι.Κ.Α. ή άλλου ασφαλιστικού οργανισμού, εκτός αν από την κείμενη νομοθεσία προβλέπεται μερική ή ολική απαλλαγή από την υποχρέωση για την καταβολή εισφορών.
Επίσης, τα έξοδα μισθοδοσίας του υπαλληλικού προσωπικού της επιχείρησης που συνδέεται με τον εργοδότη με συγγενικό δεσμό εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι τον τέταρτο βαθμό, εφόσον καταβλήθηκαν ή βεβαιώθηκαν οι ασφαλιστικές εισφορές κύριας ή επικουρικής υποχρεωτικής ασφάλισης στο Ι.Κ.Α. ή άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
Σχετική αναφορά γίνεται και στην ΠΟΛ.1005/14.1.2005, περί εκπιπτόμενων δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων με βάση διοικητικές λύσεις και τη δικαστική νομολογία.
Συμπερασματικά αναφέρουμε ότι αν οι ασφαλιστικές εισφορές κύριας και επικουρικής ασφάλισης μιας επιχείρησης δεν έχουν καταβληθεί ή βεβαιωθεί τότε η δαπάνη μισθοδοσίας που πραγματικά έκανε η επιχείρηση , δεν εκπίπτουν των κερδών και έμμεσα μετατρέπονται σε κέρδος.
Σε περίπτωση που μια επιχείρηση ανήκει σε αυτή την κατηγορία και δεν έχει την ταμειακή ευχέρεια της ολικής καταβολής τους , αυτό που την συμβουλεύουμε από μέρους μας, είναι :
Μετά το κλείσιμο της διαχειριστικής περιόδου που υπάρχουν οι οφειλές και πριν την κατάθεση της «Δήλωσης Φορολογίας Εισοδήματος» της χρήσης αυτής, να απευθυνθεί η ίδια στον Ασφαλιστικό Φορέα που έχει τις οφειλές και να ζητήσει την διενέργεια ελέγχου και την ρύθμιση των οφειλών της.
Με τον τρόπο αυτό οι ασφαλιστικές εισφορές θα βεβαιωθούν και η δαπάνη μισθοδοσίας θα εκπέσει των κερδών της.
