Πρώτη ιστορία – Τι δώρο του πήρες Μαριώ;
Πέρισυ του Αγ. Γεωργίου έπεσε Κυριακή, οπότε τα «επαγγελματικά τηλέφωνα» για ευχές τα έκανα μια δυο μέρες μετά.
- Μαριώ να χαίρεσαι τον άντρα σου, ευχήθηκα σε συνεργάτη του γραφείου και φίλη.
- Σε ευχαριστώ Γιώργο και εσύ να χαίρεσαι την γιορτή σου, μου αποκρίθηκε.
- Τι δώρο του πήρες Μαριώ, την ρώτησα.
- Με δουλεύεις βρε Γιώργο, 30 χρόνια παντρεμένοι σιγά μην του πάρω και δώρο, μου απάντησε.
- Μαριώ σήμερα όταν τελειώσεις από την δουλειά να πας και να του πάρεις μια ανθοδέσμη με όμορφα λουλούδια και να κλείσεις τραπέζι σε ένα καλό εστιατόριο. Δίνουμε σημασία στην δουλειά, στις υποχρεώσεις, στα καθημερινά και δεν δίνουμε σε εμάς και στο ταίρι μας. Αυτό είναι λάθος Μαριώ που το πληρώνουμε. Και είναι ένα λάθος που το κάνουμε όλοι μας.
- Βρε Γιώργο είσαι σίγουρος ότι είσαι λογιστής;
- Λογιστής είμαι Μαριώ, αλλά είμαι και άνθρωπος και θέλω να έχω χαρούμενους συνεργάτες και πελάτες για να είμαι και γω χαρούμενος.
- Ορίστε;
- Λοιπόν, αύριο θα σε πάρω για να μου πεις τι έκανες!!!
Την επομένη, δεν την πήρα για να μην γίνω ενοχλητικός. Όμως κάτι μέσα μου, λέει ότι η Μαριώ μπορεί και να μην του πήρε δώρο.
Δεύτερη ιστορία – Γιώργο σε αγαπάω
Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2022. Η διάγνωση απλή και απέριττη «Καρκίνος στο πάγκρεας».
Η αδερφή μου, έμεινε να κοιτάει τον γιατρό που της έκανε την διάγνωση, όπως κοιτούσαμε εμείς το ακουστικό του τηλεφώνου όταν λίγο αργότερα η ίδια μας ενημέρωνε για τα καθέκαστα.
Από τότε σχεδόν κάθε μέρα της τηλεφωνούσα ή περνούσα από το σπίτι να την δω.
-Αγγελικούλα τι κάνεις;
– Καλά είμαι Γιώργο μου, εσύ πως είσαι; Γιώργο να προσέχεις τον εαυτό σου μου έλεγε και η συζήτηση τις περισσότερες φορές ολοκληρωνόταν με την φράση «Γιώργο σε αγαπάω»
Η αδερφή μου κράτησε μέσα της τους πόνους της, δίνοντας σε μας την αγάπη της και όμορφες αναμνήσεις να μας συντροφεύουν.
Η αδερφή μου την Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2024, περίπου στις 2:00 το πρωί στα 52 της έφυγε από κοντά μας.
- Γιώργο σε αγαπάω!!!
- Και εγώ σε αγαπάω Αγγελικούλα. Σε αγαπάω από εδώ μέχρι τον ουρανό!!!
Τρίτη Ιστορία – Σας έχω πει ότι σας αγαπάω;
Ένα από τα ΠΣΚ που μας πέρασε, ήμουν μαζί με τα μικρά μου παιδιά.
Το μεσημέρι ψήσαμε στο barbecue μπριζόλες , κάτι που λατρεύουν να κάνουμε όταν είμαστε μαζί.
Το απόγευμα πήγαμε στο πάρκο Τρίτση κάναμε βόλτες, παίξαμε , μιλήσαμε και μετά μπήκαμε σε ένα βιβλιοπωλείο και αγόρασαν από ένα βιβλίο που επέλεξαν τα ίδια.
Το βράδυ μας βρήκε στο σινεμά να τρώμε pop corn και να γελάμε.
- Σας έχω πει ότι σας αγαπάω;
- Και εμείς σε αγαπάμε μπαμπά!!!
Είναι ωραίο να αγαπάς, όπως είναι ωραίο και να αγαπιέσαι.
Μην ξεχάσεις όμως ποτέ, ότι πρέπει να το δείχνεις………… (και ας το ξέρει)!!!!!!