Οι υπηρεσίες Ιατρού Εργασίας παρέχονται υποχρεωτικά σε επιχειρήσεις που απασχολούν 50 και άνω εργαζόμενους.
Επιπλέον, στις επιχειρήσεις στις οποίες τα αποτελέσματα της εκτίμησης επαγγελματικού κινδύνου καταδεικνύουν κίνδυνο για την υγεία ή την ασφάλεια των εργαζομένων από μόλυβδο, αμίαντο, μεταλλαξιγόνους, καρκινογόνους, και βιολογικούς παράγοντες, ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες του ανεξάρτητα από τον αριθμό εργαζομένων στην επιχείρηση ή την εγκατάσταση, κατ’ εξαίρεση του άρθρου 8 του Ν3850/2010.
Την υποχρέωση απασχόλησης ιατρού εργασίας έχουν και οι Επιχειρήσεις Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ) ανεξάρτητα από τον αριθμό μισθωτών (εργαζομένων) που απασχολούν.
Σχετική Νομοθεσία: Άρθρο 7 ΠΔ94/1987 και άρθρο 12-13 ΠΔ338/2001 (μόλυβδος), άρθρο 3 και 17 του ΠΔ212/2006 (αμίαντος), άρθρο 3, 14 και 16 του ΠΔ 399/1994 όπως τροποποιήθηκε με το ΠΔ 26/2020 (καρκινογόνοι, μεταλλαξιγόνοι), άρθρο 3,4,14 ΠΔ102/2020 (βιολογικοί παράγοντες), άρθρο 125 του Ν4052/2012 κατ΄ εξαίρεση του άρθρου 8 του Ν3850/2010 και σύμφωνα με τα άρθρα 18 και 39 περί επίβλεψης υγείας των εργαζομένων και άλλες διατάξεις όπως το άρθρο 4 και 10 του ΠΔ338/2001 (χημικοί παράγοντες).
Το παρόν άρθρο αποτελεί προσωπική αρθρογραφία του Γιώργου Αλεξίου, Διαχειριστή της ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ – Γ. ΑΛΕΞΙΟΥ Μ. ΕΠΕ, το οποίο δεν δύναται να υποκαταστήσει εξειδικευμένες Λογιστικές, Φορολογικές, Εργατικές, Συμβουλευτικές, κλπ. υπηρεσίες.
